Isa akong taong puno ng ayaw sa buhay. Ayaw sa ipis, nandidiri sa daga, takot sa gagamba. Masyadong hassle sa akin ang labis na paghihintay at kinayayamutan ko talaga ang mga taong nagpapaasa sa akin na tutuparin nila ang mga binitawang usapan ng oras ng pagdating, araw ng pagkikita at taon ng pagbaon ng pako sa pangako. Mabusisi ako sa mga maling sagot sa tanong, maarte na kung maarte pero ayaw ko talaga ng maalikabok na mesa at pakalat-kalat na damit sa kung saan-saan. Basta. Pag ayoko, mag-alay ka man ng itlog sa mga anito at santo, ayoko talaga. Walang paliwanagan. Period.  

"Ei, musta na u?"

Ako eto. Ganun pa rin. Napaka-cliche ng sagot ko ano? Pero kung tutuusin, hindi na ganoon e. Ang dami nang nagbago. Sa sandaling natanggap ko ang text mo, naalala ko na naman iyong high school natin. Sa huling pagkakakita ko doon, marami na ring nagbago. Ibang-iba na rin. Kailan nga lang nalathala pa sa diyaryo iyong isang graduating student na nagbandera ng "Oust Gloria" habang nagmomonologue ang pangulo sa graduation rites ng dati nating State U sa Cavite. Atin-atin lang ito ha, ngayong wala na ako sa Malacanan (dati kasi akong nakapagtrabaho doon), kung ako ang nasa graduation ceremony na iyon, baka hindi lang si Gloria ang nasabihan ko ng panlilibak. At hindi lang siguro Oust. Fuck you, assholes. Die. Ikaw kamusta ka naman? I mean, musta na rin u?